صنوبر

صنوبرها از درختان پهن برگ و خزان کننده هستند که به همراه درختان بید به خانواده بید تعلق دارند. از ویژگی های درختان صنوبر تند رشد بودن آنهاست. نام علمی آن Populus می‌باشد. در زبان انگلیسی به آن Poplar نیز می‌گویند.

گیاهشناسی:

آنها از درختان دو پایه و تک جنسی هستند گل ها های نر آن روی یک درخت و گل های ماده روی درخت دیگر قرار دارند به گل های صنوبر شاتون یا سنبله گفته می شود که عموما قبل از ظهور برگ ها پدیدار می شوند سنبله نر به رنگ قرمز و سنبله ماده به رنگ سبز می باشد.

عوامل محیطی مورد نیاز گیاه:

خاک:

درختان صنوبر در خاک هایی که سبک و دارای منشا آبرفتی هستند به آسانی رشد می کنند اما در خاک های رس سنگین خاک های فشرده در اراضی آبگیر که آب به صورت راکد در آن می ماند مناسب صنوبر کاری نمی باشند مگر این که زهکش های مناسب در آنها ایجاد گردد عمق خاک باید یک متر باشد زیرا صنوبرها برخلاف درختان جنگلی دارای ریشه های سطحی بوده و برای جذب آب و مواد غذایی تا عمق یک متر ریشه دوانی دارند.

نور:

صنوبرها درختان نورپسند یا آفتاب دوست هستند آنها انرژی نورانی و حرارتی خورشید را به مقدار زیاد نیاز دارند. به طوری که طول روز در کمیت و کیفیت رشد صنوبر تاثیر فراوان دارد همچنین در توده های متراکم و انبوه که فواصل کاشت برای استفاده بهتر و بیشتر از نور رعایت نشده است رشد طولی و قطری آن ها یکدیگر هماهنگ نمی باشد در چنین توده هایی رشد طولی به مراتب بیشتر از رشد قطری است در حالی که تولید درختان قطورتر راندمان چوب بیشتری دارد.

آب:

صنوبر درختی آب دوست است و به آب فراوان نیاز دارد از این رو رویشگاه طبیعی آن در کنار رودخانه ها جویبارها می باشد رطوبت خاک های صنوبر کاری شده در طول دوره رویش نباید کمتر از ظرفیت جذب آن باشد ریشه درختان صنوبر علی رغم نیاز شدید به آب نسبت به پدیده ی ماندآبی یا راکد ماندن آب حساسیت شدیدی نشان می دهند مانداآبی باعث کندی رشد درختان صنوبر می گردد همچنین کمبود آب سبب پژمردگی و به زردی گراییدن برگ ها و ریزش آنها و توقف فعالیت جوانه های انتهایی می شود در چنین شرایطی با ضعیف شدن درختان صنوبر زمینه مساعد حمله آفاات نظیر کاپنودس ملانوفیلا و امراضی مانند سیتوس پرا می باشد که به سرعت سلامتی درختان صنوبر دچار آسیب دیدگی می شود.

تغذیه:

رشد درختان صنوبر همانند سایر گیاهان نیاز به ترکیباتی همچون نیترات ها فسفات ها کاتیون های پتاسیم کلسیم و همچنین عناصر کم مصرف نظیر آهن منگنز مس و بر دارند کمبود هر یک از آنها در خاک سبب بروز نارسایی هایی در رشد طبیعی آنها می گردد پس قبل از ایجاد باغ صنوبر با انجام آزمایش خاک وضعیت حضور مواد غذایی مورد نیاز صنوبرها باید مشخص و تعیین گردد تا در صورت کمبود برخی عناصر به خاک افزوده شود.

روش های تکثیر:

تکثیر درخت صنوبر با استفاده از بذر ممکن است. درختان صنوبر به سادگی با قلمه تکثیر می‌شوند و رشد آن‌ها سریع و دارای چوبی سفید و یکدست است. کاشت صنوبر علاوه بر این که به صورت تک درخت و ردیفی امکان‌پذیر است، حتی در شکل انبوه بیشه‌مانند نیز می‌تواند به عنوان بادشکن و دیواره‌های سبز مورد استفاده قرار گیرد..