گیاهی است همیشه سبز، برگها به رنگ سبز طلایی، زینتی، موطن اصلی این گیاه چین و ژاپن میباشد.
گونه ای است زینتی که مناسب برای حصار دور باغچه پرچین سبز پارک‌ها فضا بندی و محوطه سازی است.
Euonymus ژاپنی درختچه ای متراکم، بیضی شکل، همیشه سبز یا درخت کوچکی است که معمولاً به عنوان گیاه منظره استفاده می شود. می‌تواند در جنگل‌ها یا مناطق طبیعی در جنگل‌های برگ‌ریز مخلوط و جنگل‌های کم ارتفاع یافت شود، اما می‌تواند در مناطق آشفته اطراف خانه‌ها و ساختمان‌ها تبدیل به علف‌های هرز شود. در زادگاهش ژاپن، اغلب در دامنه ها، در بیشه ها و جنگل ها و به ویژه در نزدیکی دریا یافت می شود. مقاوم به خشکی و نمک پاشی متوسط است. همچنین به خشکسالی، آلودگی و خاک ضعیف مقاوم است.
رقم ژاپنی euonymus، 'Aureomarginatus'، درختچه ای متراکم، بوته ای و گرد با شاخ و برگ همیشه سبز و برگ های متنوع است. این درختچه معمولاً برای شاخ و برگ کاشته می شود زیرا گل ها ناچیز هستند. این یک نسخه کوچکتر از euonymus ژاپنی است که تا 3 متر قد و با گسترش2 متر رشد می کند و اغلب به عنوان پرچین، یک نمونه، در کاشت پایه یا حتی تاپیاری استفاده می شود. برگ‌های "Aureomarginatus" به رنگ سبز با حاشیه‌های زرد هستند. برخی از شاخ و برگ ها ممکن است سبز شوند و در نتیجه درختچه ای با ترکیبی از برگ های زرد و برگ های سبز جامد ایجاد شود.این گیاه در تمام طول سال برگ دارد و در بهار و اوایل تابستان شکوفه های کوچک و غیر زینتی می دهد. دانه ها احتمالاً سمی در نظر گرفته می شوند، در حالی که بقیه گیاهان ممکن است سمی باشند اگر به مقدار زیاد مصرف شوند. ، اما در شرایط مرطوب خوب عمل نمی کند.
تکثیر شمشاد از طریق قلمه های نیمه چوبی در اواخر بهار تا اواخر تابستان و قلمه های چوبی در پاییز امکانپذیر است. از روش های دیگر برای تکثیر این گیاه استفاده از بذر و خوابانیدن شاخه می باشد. اما از بهترین روش ها جهت تکثیر این گیاه قلمه می باشد.
به فلس euonymus حساس است و اغلب توسط گوزن آسیب می بیند. کپک پودری می تواند مشکل ساز باشد، مانند کنه ها، استخراج کنندگان برگ، شته ها، شپشک های آرد آلود و تاج گل. بیماری های دیگری که ممکن است ظاهر شوند عبارتند ازپژمردگی ساقه و لکه های قارچی برگ. گیاهان می توانند مستعد حملات کرم ها باشند و اغلب در طول فصل گلدهی آسیب می بینند.
ساقه دارای نقاط تیره غده ای کوچک در هر طرف دمبرگ است.
برگ های متقابل متنوع، چرمی و براق به طول 7 سانتی متر و بیضی شکل هستند. نوک ها گرد و پایه مخروطی است. ممکن است دوباره به رنگ سبز بازگردد.
گلهای سفید مایل به سبز که در ماه خرداد ظاهر می شوند. کوچک و چهار قسمتی هستند و به خاطر بوی سرکه اش معروف است.
فرم های متنوع تمایل به بازگشت به سبز دارند. میوه کپسولی مایل به قرمز، صورتی، عاج مایل به زرد است که شکافته شده و دانه های نارنجی مایل به قرمز از آن خارج می شود. کپسول 4 سوپاپ کروی، صورتی، 8 سانتی متر طول با دانه های سفید است. میوه های صورتی کپسول هایی با آرل های قرمز هستند که در پاییز بالغ می شوند.
خاک گیاه شمشاد بهتر است قبل از آبیاری مجدد مرطوب باشد کمبود رطوبت خاک باعث خشک شدن نوک برگ ها در این گیاه می شود.
معمولاً بهترین زمان برای کوددهی شمشاد، در ماه‌های اردیبهشت تا شهریور و به میزان 5 گرم کود در لیتر است.
آفتاب کامل و سایه سنگین را تحمل می کند اما در شرایط آفتابی با کمی سایه بعد از ظهر در آب و هوای گرم تابستان بهترین عملکرد را دارد.
در بیشتر خاک ها از جمله خاک رس رشد می کند برای کاشت شمشاد از ترکیب خاک معمولی باغچه + مقداری شن می توان استفاده کرد این ترکیب آب را به خوبی از خود عبور می دهد. خاک شمشاد بهتر است قلیایی باشد و دارای زهکشی خوبی نیز باشد تا گیاه بتواند در شرایط مطلوب تری در آن رشد کند.
در هوای خنک بهترین میزان رشد را دارد و در دماهای بالا سرعت رشد گیاه کم شده و در صورت افزایش بیش از اندازه دما برگ های گیاه دچار سوختگی می شوند و در نتیجه سبب ریزش برگ های گیاه خواهد شد.
هرس در مهر و فروردین انجام میگیرد. می توان هرس سنگین برای آن انجام داد.