دیوار سبز

ديوار سبز يا گرين وال (greenwall ) ديواری است كه با نصب بستری مناسب، كاشت بر روی فضای عمودی ايجاد می شود.

 ديوار سبز با توجه به طراحی و خواسته كارفرما ممكن است در داخل واحدهای مسكونی، لابی، حياط، بام، تراس و يا حتی بخش هایی از ساختمان مانند ديوارهای پاركينگ، استخر و…نصب گردند.

مزايا و معايب ديوار سبز:

مزایا:

كاهش هدر رفت انرژی عايق حرارتی ساختمان كاهش دمای محيط افزايش ارزش ملك

 كاهش استرس و افزايش سلامت روان تنظيم دما و تهويه هوا

 عايق صوتی  

 كاهش آلودگی هوا

معايب:

 برخی از مشكلاتی  كه به مرور زمان ممكن است برای ديوار سبز رخ دهد :

 مشكل برای زهكشی گياهان

 نفوذ ريشه به بافت اصلی ديوار در زير ديوار سبز   

 سنگينی بر روی ديوار اصلی ساختمان و در نتيجه احتمال نشست آن

 سختی در نگهداری و  رسيدگی به گياهان در ديوار سبز   

 ايجاد بستر مناسب برای ورود حشرات به داخل ساختمان آلرژی افراد ساكن در ساختمان به  برخی از گياهان در ديوارسبز  

انواع ديوار سبز:

انواع ديوار سبز بر اساس روش اجرا به  شرح زير است:

ديوار سبز كابلي:

در ديوار سبز كه به عنوان نمای سبز شناخته می­شود، گياه رونده يا پيچ، در بین شبكه های فولادی و يا كابل های روكش دار كه تعبيه و نصب می شوند. ديوار سبز كابلی انعطاف خوبی نسبت به سرعت رشد گياهان بالارونده دارد. به كمك توپی­ها يا اسكوپ های ضدزنگ، قابليت افزايش يا كاهش طول و عرض سازه فراهم می­شود. ديوار سبز كابلی برای ديوار سبز بیرونی نمای ساختمان بسيار مناسب است.

بستر كاشت ديوار سبز كابلي:

در داخل كليه باكس ها،لايه  محافظی برای خاک، يك لايه ضد ريشه و يك لايه نگهدارنده آب و لايه هوارسان ريشه در نظر گرفته  می­شود.

ديوارسبز مدولار( گلدانی ):

نوع ديگر، ديوار سبز باكسی يا گلدانی يا مدولاراست. آنچه كه در ساختار آن وجود دارد، يكسری پنل های پيش ساخته از جنس ورق  گالوانیزه يا پلاستيكی برای كاشت گياهان است كه شامل يك ساختار يا شاسی نگهدارنده و تعدادی باكس می­باشد. واحد آبرسانی شامل حداقل يك لوله اصلی متصل به منبع آب و يك واحد انشعابی است كه به لوله اصلی متصل شده و دارای كانال ها و نازل های آبياری زياد و متناسب با تعداد باكس وگیاهان كاشته شده است.

ديوار سبز هيدروپونيك:

روش هيدروپونيك به عنوان يك روش كشت بدون خاک و بر پايه ی آب است كه بيشتر برای توليدات گلخانه ای مانند توت فرنگی استفاده می­شود. اين روش در گرين وال مورد استفاده قرار گرفته و در اين شيوه با توجه به عدم وجود خاک، مواد غذایی مورد نياز گياه از طريق آب در اختيار گياهان قرار می گیرد. استفاده از روش هيدروپونيك، اگرچه  روشی جديد و  هوشمند است، اما با توجه به اينكه تجهیزات  مربوط به نصب و نگهداری آن، نسبت به ساير روش ها گرانتر می باشد، چندان توجيه اقتصادی نداشته و در ازای هزينه بيشتر چندان مزيتی نسبت به ساير روش ها ندارد.

ديوارسبزنمدي:

در اين نوع ديوار سبز، بستر كاشت گياهان، گلدان هایی از جنس نمد های پليمری می باشد كه بر روی ديوار نصب شده و كاشت در آن انجام می شود. در اين حالت نياز به  زهكشی جدا برای سيستم آبياری نمی­باشد.  به دليل چينش زير همديگر اين نمد ها آب از نمد اول به سمت نمد دوم حركت می كند.  از طريق این سيستم،آبياری ديوار سبز به آسانی انجام شده و سيستم  زهكشی مجزا  نياز ندارد.

انواع ديوار سبز:

ديوار سبز طبيعی:

در واقع همان ديوار سبز كابلی يا شبكه ای می باشد با اين تفاوت كه در آن كابل كشی يا نصب شبكه صورت نگرفته و گياهان كاشته شده در باغچه و يا گلدان های پای ديوار، خود به صورت طبيعی و با درگیر شدن با نما از آن بالا رفته و ديوار سبز را تشكيل می­دهند.

اين ديوار سبز را بيشتر در حياط منازل قديمی و يا ويلا ها و منازل استان های شمالی ايران میتوان مشاهده كرد. لازم به ذكر است كه اين روش اگرچه ارزان ترين و ارگانيك ترين روش ديوار سبز است، اما ممكن است در طول زمان به نمای ساختمان و يا ديوار ها آسيب وارد نمايد.

 ديوار سبز مصنوعي:

ديوار سبز مصنوعی، يك ديوار عمودی است كه از كنار هم قرار گرفتن تعدادی پنل در ابعاد  وشكل های مختلف و متفاوت ساخته می شود. پنل­های ديوار سبز مصنوعی به وسيله ميخ، يا پيچ یا سيم به يكديگر نصب و سپس به ديوار متصل می شوند.

انواع  ديوار سبز از جهت محل اجرا:

ديوار سبز داخلي

منظور از دیوار سبز داخلی، انواع گرين وال است كه در فضای سربسته و عموما درون يك ساختمان نصب  می­شوند. ازگياهان گرمسیری كه مقاومت كمتری دارند و نسبت به دما و رطوبت حساس تر هستند استفاده می شود.  

 ديوار سبز خارجی  

منظور ديوار سبزی است كه در فضای باز ايجاد می شود.گياهان مورد استفاده چون در مجاورت باد فضای بیرونی هستند بايد مقاوم باشند.

طیف وسیعی از گیاهان برای پوشاندن دیوارها وجود دارند گیاهان مناسب برای دیوار سبز به طور معمول برای داخل ساختمان گیاهان آپارتمانی خواهند بود و برای نمای خارجی ساختمان و محوطه حیاط خانه شامل گیاهان رونده، گیاهان پوششی و بوته های دائمی سبز و گیاهان فصلی گلدار می باشد.

گیاهان مناسب دیوار سبز خارجی:

گیاهان رونده مانند یاس امین الدوله، گل ساعتی، گلیسین، پیچ اناری، مو چسب، پاپیتال، آبشار طلایی و ....

گیاهان پوششی مانند فرانکینیا، پیچ تلگرافی، یال اسبی، اسطوخودوس، رزماری، لیزوماکیا، نازفرانسوی و....

گیاهان مناسب دیوار سبز داخلی:

پتوس، کروتون، هوستا، دراسنا، سرخس و....

اجراي ديوار سبز (مدولار):

1-ايزولاسيون ديوار پايه       

در حالت عادی ديوارها به صورت عمودی تا ارتفاع زيادی عايق بندی نمي­شوند اما ديوارهایی كه در مجاورت با رطوبت قراردارند مانند ديوار حمام و دستشویی تا ارتفاع ١تا٢٠/١متر عايق بندی مي­شوند اين عايق بندی در زير سفيد كاری و گچ ديوار است و با قیرگونی يا ايزوگام انجام ميشود. در  شرايطی كه محل نصب ديوار سبز از ابتدای ساخت ساختمان مشخص می باشد بهتر است ديوار مورد نظر به طور كامل عايق بندی گردد. اما در بسياری از پروژه ها اجرای ديوار سبز يا محل نهایی نصب آن بعد از ساخت بنا يا در فرآيند بازسازی انتخاب می شود. در اين نوع از پروژه ها، ايزوگام و قیرگونی قابل اجرا نيست و برای ايزولاسيون ديوار از عايق های مايع پليمری و عايق های نانواستفاده مي­شود كه به صورت رنگ يا با اسپری بر روی ديوار پاشيده می شود. جريان آب در ديوار سبز به صورت ثقلی از بالا به پايین است و دربسياری موارد ديوار پايه در مجاورت مستقيم آب قرار نمی­گیرد. اما هدف مهم ايزولاسيون ديوار پايه جلوگیری از انتشار رطوبت هوا و بخار آب است. رطوبت به مرور در ديوار نفوذ كرده و باعث گسترش انواع  آلودگی های  قارچی مي­شود به همین دليل بايد ديوار پايه كاملا در برابر رطوبت عايق شود.

2- زيرسازي ديوار سبز        

-قبل از  شروع نصب ديوار سبز، تمام مشخصات و جزئيات می بايست آماده شود مواردی مانند فاصله تا لوله های آب و لوله های فاضلاب میزان صاف بودن و يا ناهمواری ديوار موجود، ابعاد ديوار سبز و .....

-پس از بررسی های اوليه ،نصب ديوار سبز با اجرای زير سازی مورد نياز  شروع مي شود در صورتی كه ديوار موجود كاملا هموار است نيازی به شاسی كشی برای اجرای ديوار سبز نيست ولی در غیر اين صورت بايد شاسی مناسب ديوار سبز را اجرا نمود.

-ايزولاسيون سيستم ديوار سبز        

انواع سازه های ديوار سبز در داخلی ترين بخش خود دارای لايه عايق رطوبت هستند. به طور كلی بر روی ديوار پايه سازه شاسی فلزی نصب می شود و بر روی آن صفحه PVC  يا نوعی از عايق رطوبت نصب مي شود و محل كشت مانند باكس ها و پنل های نمدی بعد از آن قرار ميگیرند .ايزولاسيون ديوار سبز مهمترين مانع برای جلوگیری از نشت رطوبت به تمامی بخش­های پشت آن است.در انواع ديوار سبز مدولار معمولا ايزولاسيون به صورت صفحات پلی اتيلنی شبيه به عايق رطوبتی ممبران مي­باشد كه به شاسی كشی متصل شده و مانع از عبور رطوبت می شود. در انواع ديوار سبز نمدی ايزولاسيون ديوار سبز مي­توان به صورت صفحات عايق PVC ، عايق های ممبران و يا تركيب هر دو باشند كه اجرای آنها با توجه به سیستم انجام می­شود.  لايه های ايزولاسيون ديوارسبز از طريق پيچ های استيل ضد زنگ و يا منگنه های بادی به پايه متصل ميشوند و همین اتصالات مي­توانند منافذ ريزی را برای عبور رطوبت ايجاد كنند بنابراين بعد از اتصال كامل سازه و قبل از  شروع كشت بايد آب بندی انجام شود. در مرحله آب بندی با استفاده از چسب آب بندی تمامی اين اتصالات بايد كامل پوشانده شوند و بعد از خشك شدن كامل آنها مرحله بعد شروع مي­گردد. علاوه بر منافذ سطح ديوار سبز بايد عبور رطوبت و نشت آب از اطراف ديوار نیز محدود شودبرای اين كار معمولا قاب فلزی از جنس استيل ضد زنگ برای ديوار سبز ساخته مي­شود كه ديوار سبز را از پشت ايزولاسيون قاب می كند و منافذ پشت آن نیز با چسب آب بند پر مي­شوند. آب  زهكشی در ديوار سبز در اثر نیروی جاذبه به سمت پايین حركت مي كند و در صورت نبود هيچ  بخشی برای جمع آوری بر روی كف زمین روان خواهد شد .گاتربرای همین منظور در ديوار سبز طراحی شده است كه در پايین ديوار سبز نصب شود. گاترهم مانند قاب ديوار سبز از پشت ايزولاسيون نصب مي­شود. جنس آن ،پلاستيك، كامپوزيت يا استيل ضد زنگ است و با شيب ملايم جريان آب را به سمت  خروجی فاضلاب هدايت ميكند .گاترمعمولا به شكل يك پارچه بدون منفذو كاملا آب بند ساخته می­شود. اما در صورت وجود منافذ ريز آب بندی آن با چسب انجام مي­شود.

3- نصب مش­های فلزي:

 در اين مرحله نصب مش های فلزی مخصوص برای نصب گلدان های ديوار سبز انجام می گیرد. پنل های فولادی مشبك را می توان توسط پيچ يا توسط عمليات جوشكاری به سطح زير كار متصل نمود.

4- نصب فلاور باكس­ها (گلدان­ها):

پس از اتمام نصب پنل های فلزی نوبت به نصب گلدان ها يا فلاور باكس­های ديوار سبز می رسد .فلاور باكس های پليمری كه از جنس پلی پروپيلن هستند دوام بسیاربالایی داشته و با توجه به ابعاد مناسب و قابليت نصب و جدا سازی جداگانه هر گلدان به شما اين امكان را مي­دهند كه در صورت نياز هر كدام از گلدان ها را كه لازم باشد بتوانيد از سطح ديوار سبز جدا نماييد .گلدان ها می تواند جنس فلز، پلاستيك و يا فايبر­گلاس باشند. درون آن لايه های ژئودرين يادرين شيت(زهكش) و ژئوتكستايل (فيلتر) به كار گرفته می شود. 

قطعات جانبی گلدان هاي ديوار سبز   

اين قطعات موجب افزايش كارایی ديوار سبز خواهند شد

١- صافی پخش كننده آب ورودی به گلدان 

٢-زهكش و صافی آب خروجی

٣- فيكسچريا قفل نگهدارنده گلدان به پنل های فلزی

٤-لوله های تخليه و درين  

5- نصب سيستم آبياري هوشمند قطره اي

نگهداری دیوار سبز:

ماندگاری و دوام دیوار سبز نیاز به نگهداری و مراقبت منظم دارد. مانند همه‌ی گیاهان زنده فضای سبز، گیاهان دیوار سبز هم نیاز به جایگزینی دوره‌ای دارد تا از دست دادن گیاه جبران شود.  بازدید روزانه برای آبیاری و تغذیه گیاه، هرس علف‌های خشک، وجین کردن و جایگزینی آن با گیاهان جدید از جمله مواردی است که باید در نگهداری و مراقبت از دیوار سبز به آن توجه نمود. نکته‌ی مهم دیگر در نگهداری از دیوار سبز، میزان آبیاری گیاهان است. بعضی از گیاهان نیاز به آبیاری روزانه و برخی دیگر نیاز به آبیاری هفتگی دارند. آب برای بقای گیاهان حیاتی است. به همین دلیل این دیوارها دارای سیستم‌‌های آبیاری یکپارچه‌ای هستند تا مراقبت از گیاه آسان‌تر باشد. مواد غذایی مورد نیاز گیاه هم معمولا از طریق همین آبیاری تامین می‌شود.پس از نصب گلدان نوبت به نصب سيستم آبياری می رسد. صرفنظر از نوع سيستم ديوار سبز اكثر ديوارهای سبز دارای يكی از دو نوع سيستم آبياری هستند: سيستم گردش مجدد و آبياری مستقيم

سيستم گردش مجدد:

در سيستم گردش مجدد منبع آب يك مخزن آبياری است؛ كه يا از راه دور كنترل مي­شود يا مستقيما در زير ديواره سبز قرار دارد. مخزن آبياری به صورت منظم و دستی يا اتوماتيك پر مي­شود تا آب كافی برای آبياری فراهم شود. آب از مخزن به دیواره سبز منتقل شده و بین گیاهان موجود در دیوار سبز توزيع می شود و مازاد آب توسط سيستم  تخليه جمع آوری شده و اين آب زهكش اضافی در پايین ديوار جمع شده و دوباره به مخزن منتقل می شود. سپس از اين آب بارها و بارها استفاده می شود.         

  سيستم آبياری مستقيم :

 در سيستم آبياری مستقيم مخزن آب و پمپ وجود ندارد به جای آن آب آبياری مستقيما از يك منبع آب  خارجی به عنوان مثال آب شهر تأمین مي­شود به دليل فشار آب موجود در خطوط آب، برای آبياری مستقيم نيازی به پمپ نيست. آب به ديواره سبز منتقل مي­شود و به گياهان ديوار توزيـع می شود .آب اضافی آبياری جمع آوری شده و به زهكش و راه آب انتقال می يابد.( مجددا در گردش نيست)

 آبياری دستی  :

سيستم آبياری ديوار سبز به صورت دستی نوع سوم آبياری است كه در آن شخصی كه از ديوار سبز مراقبت مي­كند با استفاده از دستگاه آب كه شامل مخزن است به سيستم ديوار سبز آب میدهد آبياری دستی معمولاً برای ديوارهای سبز كوچك انجام مي­شود مزيت آبياری دستی اين است كه نيازی به برق و لوله كشی نيست. صرف نظر از نوع سيستم آبياری مورد استفاده ،اكثر ديوارهای سبز توسط تايمر يا كنترل كننده كار مي­كنند. ديوارهای بزرگ سبز به چندين منطقه آبياری تقسيم مي­شوند تا قسمت­های مختلف ديواربا سرعت های متفاوت آبياری شوند. به عنوان مثال ممكن است  بعصی از قسمت های ديوار سبز بيش از ساير قسمت­ها به آب احتياج داشته باشند. تايمرسبب مي­شود كه شما هرگز نيازمند به زمان ياداوری آبياری و يا باز و بسته كردن شیرهای آب درزمان­های مقرر نداشته باشيد.

6-انتخاب خاک

تركيب محيط كشت به گياهانی كه برای رشد انتخاب مي­شود بستگی دارد.

7-كاشت       

مرحله آخر از اجرا و نصب ديوار سبز،كاشت گياهان است كه بر اساس طرح ارائه شده در طراحی كاشت انجام می شود. كاشت ديوارهای سبز با گياهان كوچك بسيار آسان است ابتدا گلدان ها با  خاک پر شده و سپس گياهان را در خاک گذاشته ميشوند. به طور معمول با توجه به اندازه گلدانی و گياه ٣-١بوته در هر كاشت كافی است.

اجراي ديوار سبز (هيدروپونيك):

1-ابتدازيرسازی اوليه شامل پروفيل های گالوانیزه مستقيما روی ديوار موجود نصب مي­شوند.

2-روی پروفيل­های گالوانیزه صفحات ضد ريشه و ضدرطوبت قرارميگرندو آب بند مي­شوند.

 3-پوسته چندلايه هيدروپونيكHIGREENWALL روی صفحات ضد رطوبت نصب مي­شوند.

4-پايین ديوارسبز،آبرو كه خروجی آن به  كفشور اصلی ساختمان متصل است اجرا مي­شود.

 5-طرفین ديوارسبز برای جلوگیری از گريز آب با فلاشينگ­های جانبی كاور و آب بند مي­شود.

6-بالای ديوارسبز يك لاين لوله آبياری اجرا شده كه به كنترلر هوشمند متصل است.

7-در نهايت گياهان داخل بستر كاشت هيدروپونيك كاشته مي­شوند.